
По стъпките на мислите ти бягам.
И гоня се с лунички по паважа
на твоето лице... Протягам
със устни пръсти да накажа.
Всеки милиметър обич
капки нежност ще поръсят.
По красивата ти кожа.
Сто целувки. Ще се пръснат
и очите ще прогонят –
за да обичаме по сляпо лудо.
От думите ти ще отроня
петнайсет грама чудо
и във шепите ще дъхна
да ги сторя на мечти,
по които с теб да стъпим,
да стъпим и да полетим...
Така че протегни ръце – да падна
във твоята любов с звездите.
Ако да обичаш, е грамадно,
със теб живеем в висините.
2008
Няма коментари:
Публикуване на коментар